Model, mimo że historycznie nieco późniejszy od Ericssona 300, wcale nie ustępujący mu pod względem popularności opracowania oraz ilości wyprodukowanych egzemplarzy. W Niemczech do dziś stanowi symbol aparatu telefonicznego wszechczasów, a na pewno: symbol (ikonę graficzną) telefonu retro. Historia modelu sięga lat 30. ubiegłego stulecia, kiedy to firma Siemens & Halske otrzymała zadanie zaprojektowania nowego aparatu telefonicznego dla Deutsche Reichpost. Aparat po raz pierwszy zaprezentowano na Targach Lipskich w roku 1936. Model otrzymał oznaczenie W 36, a ponieważ nie odpowiadał w stu procentach wytycznym przedłożonym przez Deutsche Reichpost, do wybuchu wojny produkowany był tylko w zakładach Siemensa dla prywatnych odbiorców. Opracowany dwa lata później model W 38 w zasadzie wyglądał identycznie, choć różnił się od 36 szczegółami technicznymi – m.in. zastosowano w nim nowy typ tarczy numerowej oraz układem elektrycznym. Na początku lat 40. z powodu przestawienia się większości zakładów i fabryk na produkcję wojenną oraz ze względu na braki materiałowe (szczególnie: metal) wprowadzono zmiany i uproszczenia w produkowanych aparatach Siemensa, m.in. metalowe czasze dzwonków wymieniano na szklane… (w rezultacie oszczędnościowy patent okazał się ciekawostką dla pasjonatów i kolekcjonerów – dziś model W 38 ze szklanymi dzwonkami należy do nie lada kąsków, o ile czasze są kompletne i nieuszkodzone…)