Produkowana w tym samym czasie (koniec lat 70. XX wieku) mniej zaawansowana wersja magnetofonu N 4515. Trzy silnikowy, trzy głowicowy stereofoniczny magnetofon klasy Hi-fi, wyposażony w trzy prędkości przesuwu taśmy: 4.75, 9.5 i 19 cm/s. Przy prędkości najwyższej przenoszone częstotliwości osiągały tan sam zakres co prezentowany w galerii model wyższy, czyli od 35 do 25 000 Hz. Pod względem wizualnym odróżniał się od 4515 węższą obudową, w której zabrakło panelu z manipulatorami wejść/wyjść. Wskaźniki wysterowania poziomu przeniesione zostały na lewą stronę panelu frontowego i umieszczone nad blokiem klawiszy funkcyjnych. Obudowa modelu 4420 wykonana została w identycznej stylistyce do 4515 i też niestety wykorzystano do jej produkcji tworzywa sztuczne. Philips N 4420 wyposażony był w końcówkę mocy (12 W) i głośniki zamontowane w bocznych ściankach urządzenia.