Ciekawa konstrukcja oraz interesujący epizod związany z produkcją w ZRK. Magnetofony Mak to seria urządzeń, które dla zwykłego obywatela były raczej niedostępne. I nie chodzi tu o niedostępność w rodzaju tej, jaka dotyczyła nieprzytomnie drogich konstrukcji typu M 601 czy M 3201… Magnetofony Mak były niedostępne absolutnie! Produkowano je bowiem dla rozmaitych służb w rodzaju MO, WSW czy SB. Służyły do zadań specjalnych wykonywanych przez funkcjonariuszy mniej lub bardziej specjalnych instytucji. Maka nie można było kupić w sklepie, nie dało się ich znaleźć nawet na kartach popularnych katalogów ZRK czy Unitry. Jednym z wyjątków był 10 numer miesięcznika Młody Technik z roku 1977, w którym na stronie 71 zaprezentowano mały rysuneczek z wizerunkiem magnetofonu Mak 2b i podpisem: magnetofon reporterski… Seria magnetofonów Mak obejmowała modele Mak s i Mak b oraz Mak 2s i Mak 2b, które miały możliwość wyłączenia automatyki poziomu zapisu. Symbole s i b oznaczały wersje zasilania urządzenia: sieciowe i bateryjne. Produkowano je na przełomie lat 60. i 70. Wersje Mak b posiadały kasetę na baterie, którą można było stosować opcjonalnie z zasilaczem sieciowym. W wersji tej znajdowało się gniazdo pozwalające na zasilanie magnetofonu z samochodowej instalacji 12 V. Wersja Mak s można było wyposażyć w nożny przełącznik zdalnego sterowania, podobny do tych jakie miały np. Grundigi Stenorette.