Dziś w dobie zminiaturyzowanej elektroniki i wszechobecnych cyfrowych technik, gdy oscyloskopy i oscylografy są finezyjnymi i niezwykle precyzyjnymi instrumentami pomiarowymi, zastępującymi całe laboratorium, ten ogromny przyrząd, zamknięty w obudowie przypominającej element pojazdu kosmicznego z lat 60. XX wieku robi wrażenie. Oczywiście w zestawieniu z nowoczesnymi oscyloskopami jego wartość warsztatowa jest mizerna, ale… na przełomie lat 60. i 70. ubiegłego stulecia, gdy powstał był cenną i pożądaną pomocą dydaktyczną w każdej szkolnej pracowni fizyki.

Oscyloskop katodowy typ 2, mimo że z perspektywy naszych czasów nie był urządzeniem wysokiej klasy, stanowił instrument nieodzowny w realizacji wielu tematów zawartych w programie nauczania fizyki (smutne, ale dziś w tzw. podstawie programowej fizyki nie znajdziemy już większości z tych zagadnień).
Ze względu na spore rozmiary i przemyślaną konstrukcję (podobnie jak Laser LG 200 jest przyrządem dydaktycznym i oprócz zwykłej pracy oscyloskopu, można go używać do prezentacji podzespołów wewnętrznych tego typu urządzeń) umożliwia obserwacje zmieniających się przebiegów w czasie oraz przeprowadzanie niektórych pomiarów. Dzięki temu przydawał się do realizacji interesujących prezentacji i pokazów z akustyki, dynamiki, elektryczności. Wykorzystywany w nauce o falach mechanicznych i elektrycznych, o prądzie zmiennym i elektrycznych drganiach. A ponieważ konstruktorzy z polskich fabryk pomocy naukowych wyposażyli go w szereg przystawek do eksperymentów, gwarantował uatrakcyjnianie lekcji fizyki dzięki pięknym prezentacjom.