Oszczędna forma przypominające podobne konstrukcje z lat międzywojennych, bakelitowa skrzynka w odcieniach brązu… Kwadratowe okienko z zaokrąglonymi rogami przesłonięte szklaną, kolorową skalą, której wskazówka niczym igła kompasu pokazywała kierunek. Tylko dwie, oczywiście bakelitowe gałki i rytm pionowego bądź poziomego (w zależności od modelu) ażuru osłaniającego raster tkaniny okrywającej głośnik. Nad skalą wytłoczony znak Zjednoczenia Przemysłu Radiowego… Tego urządzenia nie da się pomylić z żadnym innym! Pierwszy polski powojenny odbiornik radiowy produkowany w Dzierżoniowie od 1948 roku, zaprojektowany przez inż. Wilhelma Rotkiewicza. Umożliwiał odbiór stacji radiowych nadawanych w paśmie fal długich, średnich i krótkich. Radioodbiorniki Pionier w kilku różnych wersjach różniących się szczegółami konstrukcyjnymi (między innymi rodzajem zasilania) produkowane były do końca lat 50. (1959 rok). Niezwykle prosta konstrukcja radioodbiornika umożliwiała stosunkowo łatwe naprawy. Zasilanie bateryjne niektórych wersji (oznaczanych jako Pionier B) pozwalało słuchać audycji nawet w sytuacji gdy nie można było zasilać radioodbiornika z sieci, co w latach 40. i 50. ubiegłego wieku, gdy elektryfikacja kraju nie wszędzie docierała, było rzeczą istotną. Produkowany przez ponad dekadę doczekał się wersji w obudowie drewnianej… niby klasyka, tradycyjny materiał, ale… Pionier to dla wielu przed wszystkim bakelit. Nie może być inaczej!