Ciekawe kto jeszcze pamięta system radiofonii przewodowej, która po roku 1945 do końca lat 70. oplatała siecią nasz kraj? System przesyłu radiowego sygnału „po drucie” znany był i używany na świecie już w okresie międzywojennym. W latach 30. XX wieku był to sposób na radio dla każdego, szczególnie w sytuacji gdy tradycyjne odbiorniki radiowe były dość drogie i nie dla każdego dostępne. A radiowa kablówka sprawowała się wyjątkowo dobrze i była tanią alternatywą dla klasycznego radia. W Polsce i innych krajach bloku wschodniego, za przykładem przodującego kraju zwanego ZSRR, słuchano radiowych audycji, zasadniczo programu głównej stacji państwowej (u nas był to przeważnie I Program Polskiego Radia, przekazywany przez lokalne stacje…). Żeby system funkcjonował, oprócz struktury sieciowej wymagał odpowiedniego sprzętu nagłaśniającego. Urządzeniami, które tę funkcję spełniały były tzw. głośniki dodatkowe nazywane zwyczajowo (choć paskudnie) „kołchoźnikami”… Urządzenie przeważnie składało się z dużego głośnika i prostego układu elektrycznego umożliwiającego regulację siły głosu. Wizualnie były to drewniane, proste obudowy w formie mniej lub bardziej starannie opracowanej skrzynki drewnianej albo bakelitowej. Ale czasem zdarzały się konstrukcje wyjątkowo piękne. Z przemyślaną formą wzorniczą. Do takich właśnie egzemplarzy należy ten piękny głośnik wyprodukowany przez czechosłowacką firmę Tesla. Nazwa zapewne brzmi znajomo, ale poza brzmieniem nie ma nic wspólnego z genialnym serbskim wynalazcą ani współcześnie produkowanymi elektrycznymi pojazdami… Ta Tesla to skrót od dwóch czeskich słów: TEchnika SLAboproudová.