Stereofoniczny dynamiczny mikrofon magnetoelektryczny, produkowała Unitra Tonsil w latach 70. XX wieku. Zaprojektowany został z myślą o wymagających użytkownikach i przeznaczony do realizacji wyższej klasy nagrań stereofonicznych. Mikrofon złożony jest z dwóch oddzielnie zabudowanych mikrofonów kierunkowych, które zamontowane są na trójnożnym, składanym statywie. Kąt pod jakim ustawione są mikrofony względem siebie można regulować, można też po zdjęciu ze wspólnego statywu rozstawić je w dowolny sposób na osobnych statywach. Model MDU 24 produkowano w dwóch wersjach o impedancji 200 i 750 omów, co było zgodne z wymaganiami stawianymi urządzeniom klasy Hi-fi według normy DIN 45500. Mikrofon MDU 24 charakteryzowała niezwykła forma, którą wzorowano na modelu GDSM 331 produkowanym przez Grundiga pod koniec lat 60. Wyjątkowy kształt głównych elementów modelu MDU 24 do dziś robi wrażenie nosząc wszelkie znamiona futurystycznej rzeźby i nawet jeśli nie jest używany do realizowania nagrań, stanowić może oryginalny i nietuzinkowy przedmiot dekoracyjny. Korpusy mikrofonów mają piękną formę geometryczną. Trapezowe, żeberkowane obudowy wykonano z czarnego tworzywa sztucznego. W niektórych seriach przednia część każdego z mikrofonów była metalizowana. MDU 24 jest chyba najbardziej charakterystycznym a przez to rozpoznawalnym modelem amatorskim jaki wyprodukowano w Polsce.