Logo PDKiNs
Narzędziownias
Warsztatys
Ekspozycjes
Wahadło chaotyczne
Wahadło - każdy chyba wie jak wygląda. Według definicji z podręcznika fizyki to tzw. bryła sztywna, zawieszona w taki sposób, że jej oś obrotu znajduje się powyżej jej środka masy. Wahadła mają zegary mechaniczne, wahadłem jest huśtawka w parku, żyrandol i jeszcze parę innych urządzeń, które znajdziemy w naszym otoczeniu.

Pełny ruch wahadła liczymy od chwili puszczenia go w ruch do chwili jego powrotu do tego poziomu, z którego ruch się rozpoczął. Jeśli ciało wykona ruch z punktu A do punktu B i z powrotem, to mówimy że wykonało ono jedno pełne drganie. Czas trwania takie pełnego ruchu nazywamy okresem wahania.

W ruchu bez oporów i bez tarcia zachowana jest energia mechaniczna wahadła. Na początku ruchu wahadło ma samą tylko energię kinetyczną - zakładamy, że poziom początkowy jest poziomem odniesienia, czyli energia potencjalna ma wartość zero. Wahadło wznosi się po łuku i zamienia energię kinetyczną w energię potencjalną.
W maksymalnym wychyleniu energia kinetyczna ma wartość zero, a potencjalna wartość maksymalną.

Amplituda w ruchu wahadła jest to największe wychylenie z położenia równowagi, największe odchylenie ciała biorącego udział w ruchu od jego położenia w stanie spoczynku. Natomiast częstotliwością określamy liczbę cykli zjawiska okresowego występujących w jednostce czasu. To fizyka wahadła w najprostszym wydaniu.
 
W przypadku eksperymentowania z wahadłami najistotniejszą rzeczą jest to, że okres wahania nie zależy od tego jak bardzo duże są wychylenia, ani też od masy wahadła. Okres wahadła zależy tylko i wyłącznie od długości, to jest odległości środka masy od osi obrotu. Można to sprawdzić w najprostszym eksperymencie przy użyciu np. masywnej kulki zawieszonej na lince lub sznurku. Im krótsza będzie ta linka, tym zaobserwujemy większą częstotliwość wahania.
Ale jeśli połączymy ze sobą kilka wahadeł i to o różnych długościach… zaczną się dziać bardzo ciekawe rzeczy. Zróbmy to więc!

ILUSTRACJE: Fotografie i filmy przedstawiające Wahadła Foucaulta (np. egzemplarze znajdujące się w CN Kopernik w Warszawie, CN Młyn Wiedzy w Toruniu i w kościele Św. Św. Piotra i Pawła w Krakowie).

EKSPONATY POKAZOWE i POMOCE NAUKOWE: modele wahadeł fizycznych z masą umocowaną na lince oraz na ramieniu sztywnym, działający zegar mechaniczny z wahadłem, model wahadła Foucaulta z ruchomą podstawą, model falownicy wahadłowej synchronicznej.

NARZĘDZIA: piła do drewna, wkrętak, wiertarka stołowa lub ręczna, wiertła śr. 1.3 mm, 1.5 mm, 2 mm, 3 mm, 3.5 mm, 4 mm, nożyczki, nóż introligatorski, ołówek, linijka, szczypce uniwersalne

MATERIAŁY:
- listwa drewniana 10 x 50 mm, dł. 180 mm
- listwa drewniana 20 x 20 mm, dł. 200 mm
- pręt drewniany śr. 10 mm, dł. 255 mm
- patyczek od lodów dł. 132 mm
- gwóźdź 1.4 x 30 2 szt.
- śruba M4 x 10 z nakrętką 2 szt
. - podkładka M4 śr. 20 mm 2 szt.
- blachowkręt 4 x 15
- nakrętka M6
- podkładka M6
- wkręt do drewna 3.5 x 25
- rurka z tworzywa śr. wewn. 1.3 mm
- rurka z tworzywa śr. wewn. 1.5 mm

MONTAŻ:
1. Z listwy drewnianej 10 x 50 mm odciąć podstawę o dł. 180 mm.
2. Z listwy drewnianej 20 x 20 mm odciąć kolumnę wahadła o dł. 200 mm.
3. Z pręta drewnianego śr. 10 mm odciąć ramię główne wahadła o dł. 255 mm.
4. W podstawie nawiercić otwór śr. 3.5 mm umieszczony tak jak pokazuje ilustracja.
5. W kolumnie nawiercić otwór służący do przymocowania jej do podstawy wiertłem śr. 2 mm. W górnej części kolumny w odległości 10 mm od krótkiego boku nawiercić otwór wiertłem o śr. 1.3 mm.
6. Kolumnę przykręcić wkrętem 3.5 x 25 do podstawy.
7. W patyczku do lodów wywiercić otwory - do zamontowania osi wiertłem o śr. 1.5 mm a do przeciwwag na końcach wiertłem o śr. 4 mm.
8. W otwory o śr. 4 mm włożyć śruby M4 x 10 a po przeciwnej stronie patyczka podkładki M4 śr. 20 mm i dokręcić nakrętkami M4.
9. W ramieniu głównym wahadła wywiercić otwory - w osi symetrii wzdłuż średnicy, jeden w odległości 8 mm od końca (śr. 1.3 mm), drugi w odległości 89 mm od końca (śr. 1.5 mm), trzeci równolegle do podłużnej osi symetrii (śr. 3 mm).
10. Do otworu wywierconego w osi ramienia (śr. 3 mm) wkręcić blachowkręt 4 x 14 z podkładką M6 i nakrętką.
11. Połączyć ramię główne wahadła z ramieniem krótkim i zamontować układ na kolumnie przy pomocy gwoździ 1.4 x 30. Pomiędzy elementy włożyć podkładki dystansowe z rurek z tworzywa.

Doświadczenia z wahadłem chaotycznym polegają w głównej mierze na wprawianiu w ruch ramion modelu i obserwowaniu zachowania urządzenia. Różne długości ramion (proszę się zastanowić ile tak naprawdę różnych wahadeł zestawiliśmy w tym modelu?) wymuszają drgania o różnych częstotliwościach, co wpływa na chaotyczną i pozornie nieskoordynowaną pracę urządzenia.

Można też próbować wprawiać w ruch ramiona modelu bez ich dotykania a tylko poprzez rytmiczne przesuwanie modelu po np. powierzchni stołu i przytrzymywanego za podstawę. Jak wtedy częstotliwość takich drgań wpływa na drgania wahadeł? Czy można wykonać to doświadczenie tak aby pod działaniem drgań wzbudzających zareagowało tylko jedno ramię przyrządu?