Właściwie jest to kontynuacja produkcji modelu ZK 246 z nową nazwą, według nowego systemu (liczba prędkości, ścieżek, numer modelu). W drugiej połowie lat 70. zrezygnowano z nazw magnetofonów rozpoczynających się od liter ZK, ale linie oparte na konstrukcji ZK 246 w dalszym ciągu kontynuowano. Jednym z modeli był właśnie M 2405 S, który na przestrzeni lat produkowany był w sporych nakładach. Podstawowe różnice między ZK 246 a M 2405 S to nieco inne rozwiązania układów elektronicznych (np. w zespole regulacji barwy dźwięku) i niewielkie modyfikacje w wyglądzie zewnętrznym, między innymi inne wskaźniki wysterowania, które w modelu 246 były pionowe, zespolone a w wersjach M 2405 pojedyncze, poziome – takiego typu jakie montowano w magnetofonach Aria i Opus. Różne też były materiały, którymi wykańczano panele obudowy: z tworzywa sztucznego i metalizowane. Na fotografiach można zobaczyć trzy różne wersje, w tym najbardziej popularną - czarną. Podobnie jak w konstrukcji ZK 246 do regulacji poziomu zapisu i odtwarzania służą potencjometry suwakowe. Umieszczone nad nimi klawiszowe przełączniki pozwalają na wybór rodzaju źródła sterowania (radio, gramofon, mikrofon). Na pulpicie sterującym umieszczono jeszcze, po lewej stronie, w trapezowym wycięciu panelu, dźwigniowy przełącznik prędkości przesuwu taśmy a w części centralnej, przełącznik rodzaju pracy. Przy jego pomocy można ustawić tryb pracy wzmacniacza w pozycji mono lub stereo, co sygnalizuje zaświecenie odpowiednio zielonej lub czerwonej lampki zamontowanej nad przełącznikiem. W pozycji mono można dokonywać zapisu na pojedynczych ścieżkach, ale także łączyć obie ścieżki oraz przepisywać ze ścieżki na ścieżkę… Po prawej stronie panelu sterowania, nad blokiem klawiszy operacyjnych znajduje się czterocyfrowy licznik oraz podświetlane wskaźniki poziomu wysterowania.